Kogo w lustrze widzę? Cóż, kiepskie oblicze. Rozproszony wzrok, smutek oraz mrok. Szukam siebie we szkle, widzę... albo nie.

Kogo w lustrze widzę? Cóż, kiepskie oblicze. Rozproszony wzrok, smutek oraz mrok. Szukam siebie we szkle, widzę... albo nie.

Widzę, w nim kobietę, która za każdym razem gdy je mija, albo zatrzymuje się na chwilę przed nim jest inna. Raz uśmiechnięta, smutna, zdenerwowana, pełna najróżniejszych emocji. Czasem potargana, czasem elegancka, a czasem spocona po treningu fitness. Z makijażem, lub bez. Sama albo z kimś.
W zależności od sytuacji, od pory dnia i nocy, zawsze widzę siebie w nowej odsłonie. Choć czasem nie lubię patrzeć na swoje odbicie, to cieszę się, że jest. Bo gdyby nie ono, nigdy nie widziałabym siebie. Nie poznałabym tej dziewczyny, którą jestem.

Widzę, w nim kobietę, która za każdym razem gdy je mija, albo zatrzymuje się na chwilę przed nim jest inna. Raz uśmiechnięta, smutna, zdenerwowana, pełna najróżniejszych emocji. Czasem potargana, czasem elegancka, a czasem spocona po treningu fitness. Z makijażem, lub bez. Sama albo z kimś.
W zależności od sytuacji, od pory dnia i nocy, zawsze widzę siebie w nowej odsłonie....

Siebie widzę :)
ze wszystkimi zaletami i wadami :)

Ale wyłącznie siebie :D

Siebie widzę :)
ze wszystkimi zaletami i wadami :)

Ale wyłącznie siebie :D

Lustro. Z tego co mi wiadomo powstaje w nim obraz prosty, naturalniej wielkości i pozorny. Ta ostatnia cecha jest szczególnie ważna. Wszystkie przysłowia, które mówią, że wygląd nie ma znaczenia, zapewne mają rację. Lecz gdy my spojrzymy w lustro nie widzimy tylko odbicia. Dostrzegamy też całą naszą historię. Wszystkie detale takie jak blizna po stłuczonym łokciu, czy czy koszula, którą dostaliśmy na urodziny. Te szczegóły mają wartość, znaczenie i przechowują wspomnienia. Lustro pomaga nam je dostrzec i przeanalizować naszą własną bajkę.
Przyglądając się swojej twarzy widzimy także emocje, które są ważną częścią naszego życia. Nasz wyraz twarzy odzwierciedla jakie nastawianie mamy do świata i ludzi. Opisuje nasz charakter czy też zachowanie w pewnych sytuacjach.
Myślę, że lustro jest nam potrzebne abyśmy mogli spojrzeć i zobaczyć to co siedzi nam w głowie i ciele.
Dobra rada na dzisiaj: Siądź przed lustrem i popatrz na siebie jakbyś patrzył na skamielinę. Ona też ma historię, którą ukształtował czas i doświadczenie. Przeanalizuj to i zastanów się co chciałbyś zmienić.

Lustro. Z tego co mi wiadomo powstaje w nim obraz prosty, naturalniej wielkości i pozorny. Ta ostatnia cecha jest szczególnie ważna. Wszystkie przysłowia, które mówią, że wygląd nie ma znaczenia, zapewne mają rację. Lecz gdy my spojrzymy w lustro nie widzimy tylko odbicia. Dostrzegamy też całą naszą historię. Wszystkie detale takie jak blizna po stłuczonym łokciu, czy czy...

Patrzę w lustro, widzę twarz tak przeciętną jak te codziennie mijane na ulicy. Obojętny wyraz twarzy, zmęczone oczy. Kim jestem? Dobre pytanie. Mam 21 lat i nadal nie znalazłam na nie odpowiedzi. Chociaż, czy w ogóle jest to możliwe? Jak by się nad tym chwilę zastanowić to odpowiedz będzie się zmieniać w zależności od kontekstu. Moja twarz wyrażałaby jakieś emocje gdyby był ktoś ze mną. Moja postawa też prawdopodobnie wtedy by się zmieniła. Bycie kimś to ciągła gra, a patrząc e lustrzane odbicie nie musimy być nikim. No więc kim jestem? Jestem córką, jestem przyjaciółką, jestem koleżaką ze studiów, jestem niczym nie wyróżniającą się klientką przy sklepowej ladzie, jestem plamą na drugim planie czyjegoś spojrzenia. To kim jesteśmy zależy od tego kto nas o to pyta, od tego jak chcemy by ta osoba nas postrzegała, czego ma nie wiedzieć, a na co zwrócić szczególną uwagę. Biorąc pod uwagę moje stwierdzenie nasówa się tez inne pytanie: czy jesteśmy ,,kimś" kiedy jesteśmy sami? A może właśnie wtedy jesteśmy wszystkim na raz? Patrząc w lustro widzę twarz, która przybiera maski w zależności od otoczenia, ale to nie zawsze musi byc coś złego. Żeby zobaczyć kogoś prawdziwa twarz musisz sprawić by ściągnął swoją maskę dobrowolnie.
Tak więc na pytanie kim jestem nie mam odpowiedzi, ale należy pamiętać ze najważniejsze w życiu to mieć kogoś przy k imjesteś kimś. Kimś jedynym w swoim rodzaju, trudnym nieraz do określenia, ale jednak KIMŚ. Wtedy dopiero możesz być sobą.

Patrzę w lustro, widzę twarz tak przeciętną jak te codziennie mijane na ulicy. Obojętny wyraz twarzy, zmęczone oczy. Kim jestem? Dobre pytanie. Mam 21 lat i nadal nie znalazłam na nie odpowiedzi. Chociaż, czy w ogóle jest to możliwe? Jak by się nad tym chwilę zastanowić to odpowiedz będzie się zmieniać w zależności od kontekstu. Moja twarz wyrażałaby jakieś emocje gdyby był...

eszcze dwa lata temu powiedziałabym, że widzę brzydką dziewczynę: tłuste włosy, wielki nos, pełno pryszczy, pucowata buzia, bez wyrazu. Usta smutne.

Dziś widzę piękną dziewczynę z dużymi ustami i wielkimi brązowymi oczami. Grzywka opada jej na czoło. Cera jest trochę szarawa, ale uśmiech ją rozpromienia.

Co się zmieniło w ciągu tych 2 lat? Dobra kosmetyczka? Medycyna estetyczna? Makijaż?
Nie!
Miłość. Miłość moi drodzy. Nic tak nie dodaje pewności siebie i blasku, jak świadomość, że jest się kochanym.
Byłam wrakiem. Jestem kimś.

Ale kobiety pamiętajcie! A Wszystkie jesteśmy piękne, wystarczy to piękno wydobyć z naszego wnętrza ;) Bądźmy pewne siebie i uśmiechajmy się- to nam dodaje urody!

eszcze dwa lata temu powiedziałabym, że widzę brzydką dziewczynę: tłuste włosy, wielki nos, pełno pryszczy, pucowata buzia, bez wyrazu. Usta smutne.

Dziś widzę piękną dziewczynę z dużymi ustami i wielkimi brązowymi oczami. Grzywka opada jej na czoło. Cera jest trochę szarawa, ale uśmiech ją rozpromienia.

Co się zmieniło w ciągu tych 2 lat? Dobra kosmetyczka? Medycyna...

Widzę zawsze zmarłą moją ukochaną babcię Martę, która mnie uczyła wszystkiego jak rodzice byli w pracy.

Widzę zawsze zmarłą moją ukochaną babcię Martę, która mnie uczyła wszystkiego jak rodzice byli w pracy.

Aktualnie widzę osóbkę z czerwonym, przetartym nosem i worami pod oczami - znaki niewątpliwie świadczące o przechodzeniu anginki;)

Aktualnie widzę osóbkę z czerwonym, przetartym nosem i worami pod oczami - znaki niewątpliwie świadczące o przechodzeniu anginki;)

Widzę zawsze uśmiechniętą dziewczynę z niebieskimi oczami. Blizna po kolczyku w prawym łuku brwiowym i brodzie świadczy o szalonej młodości...z upływem lat twarz nabrała silnego charakteru. Z reguły wypoczęta- pewnie nie ma dzieci.

Widzę zawsze uśmiechniętą dziewczynę z niebieskimi oczami. Blizna po kolczyku w prawym łuku brwiowym i brodzie świadczy o szalonej młodości...z upływem lat twarz nabrała silnego charakteru. Z reguły wypoczęta- pewnie nie ma dzieci.

Twarz, jakich wiele spotykamy w codziennej szarości, lecz próżno szukać jej na facebooku itp. tworach. Nie została by na pewno umieszczona na okładce pisma modowego, ale też nie graniczy z definicją brzydoty. Mimo, że zmienia się wraz z upływem czasu, patrząc na zdjęcia sprzed lat można bez problemu dostrzec podobieństwa.
Linia podbródka nie zmieniła się znacząco od czasu gdy minął okres dojrzewania. Usta mimo że potrafią całować, czasem wypowiedzą słowa, które sprawiają ból. Ostające uszy i za duży nos – to rzeczy które nie odpowiadają właścicielowi lecz umiejętność poruszania uszami często skutkuje uśmiechem u jego rozmówców. Oczy – o nich powstaje najwięcej filozoficznych stwierdzeń lecz u mnie najczęściej są po prostu podkrążone z powodu niewyspania lub zaczerwienione od ciągłego gapienia się w monitory różnego rodzaju. Nad oczami znajdują się włosy, a raczej ich resztki – w myśl stwierdzenia, że nic mi tak w życiu nie wyszło jak włosy. Natomiast te które pozostały coraz częściej same farbują się na siwo.
Ot i charakterystyka mej facjaty.

Twarz, jakich wiele spotykamy w codziennej szarości, lecz próżno szukać jej na facebooku itp. tworach. Nie została by na pewno umieszczona na okładce pisma modowego, ale też nie graniczy z definicją brzydoty. Mimo, że zmienia się wraz z upływem czasu, patrząc na zdjęcia sprzed lat można bez problemu dostrzec podobieństwa.
Linia podbródka nie zmieniła się znacząco od czasu...